What's up?

In Canada is alles weer 'back to normal' nu de Appeltjes weer weg zijn. De afgelopen weken zijn lekker druk geweest dus ik kijk nu al uit naar mijn rustige weekend.

3 Weken terug ben ik naar het 1 na grootste oktoberfest in de wereld geweest (althans, dat beweren ze hier). We gingen met een hele groep met de bus naar Kitchener, ongeveer een half uurtje van Guelph. Daar zijn we meteen een kroeg ingedoken voor een pre-drink en om te wachten op onze host, onze vriend Michael. Chris en ik hadden Michael ontmoet tijdens de AIESEC conference en de hele meute mocht bij hem slapen. Het feest was anders dan verwacht, maar we hebben ons goed vermaakt. Iedereen was ontzettend dronken zoals dat hoort op een oktoberfest, de dag erna was ik de enige die zich nog alles herinnerde. Haha! Ik heb trouwens ook een mooie Duitse hoed gescoord, maar heb geen idee meer hoe ik daar aan ben gekomen.

Donderdag de 20^e kwamen papa, mama, Daan & Gijs aan in Toronto. Na mijn colleges ben ik zo snel mogelijk naar Toronto te gaan om ze na 2 maanden weer te zien. Het was meteen weer als vanouds. Daan en Gijs maken nog steeds dezelfde grappen, papa heeft nog steeds dezelfde coupe en mama trapt nog steeds in de geintjes van Daan. De eerste avond hebben we alleen wat door Toronto gelopen en niet echt veel gedaan.

Op vrijdagochtend waren we vroeg uit de veren om met de auto naar Algonquin Provincial Park te rijden, het grootste natuurpark van Ontario wat zo'n 3 uur van Toronto ligt. Mama en ik hadden een leuk hostel uitgezocht waarbij we onze eigen cabin hadden en waar we voor het koken etc. naar een grote houten hut moesten. Het was heel wat anders dan het hotel in Toronto maar ook heel leuk om in de natuur in zo'n houten huis zonder al teveel poespas te zitten. Op vrijdag hebben we een kleine wandeling gemaakt naar een waterval en in de avond lekker relaxt in de blokhut gezeten. De dag erna zijn we dieper het park ingereden en hebben we een hike gemaakt die de hele dag in beslag nam. De hoeveelheid wildlife dat we gezien hebben viel tegen: een knagende bever onder het hout was het hoogtepunt. Voor de rest nog een fazant a.k.a. beer (grapje Gijs) gezien en we hebben grijze vogels met de hand gevoerd. We hebben veel beverdammen gezien, soms wel van 1,5 meter hoog. Papa en mama hebben 3 elanden gezien. Daan, Gijs en ik helaas geen een. 's Avonds kon je wolven horen maar we hebben er helaas geen gezien. Op zondag hebben we een iets kortere wandeling gemaakt. Bij deze wandeling waren veel mooie uitzichtpunten en heldere meren om aan te zitten. Onderweg kwamen we ook nog een kleine slang tegen en erg veel chipmunks. Daarna zijn we nog even naar het Algonquin museum gegaan en waar een super mooi uitzichtpunt was. We hebben poutine gegeten (viel wederom tegen) en daarna ben ik achter het stuur gaan zitten om terug naar Guelph te rijden. Super leuk om weer een stukje te mogen rijden!

Maandagochtend was het (eindelijk!) tijd om te shoppen. Achter mijn huis is een grote shopping mall waar ik lekker met mama kon winkelen. Heel leuk jurkje gekocht die ik aan kan doen als ik naar New York ga. Gijs heeft een Ipad gekocht in de Apple winkel omdat die hier een stuk goedkoper zijn. 's Middags moest ik naar mijn college en is de rest naar St. Jacobs gegaan. In dit stadje leven veel mennonieten en amish en ze hebben er zelfs parkeerplaatsen voor paard en wagen. Dinsdag had ik een presentatie en een toets terwijl de rest de Niagara Falls ging bekijken. 's Avonds zijn we naar Kitchener gegaan om een hockeywedstrijd te bekijken. We stonden helemaal vooraan ter hoogte van het ijshockeyveld. Icehockey is hier net zoiets als voetbal in Nederland dus het maakte wel indruk. Voor de wedstrijd wordt (altijd) het volkslied gezongen terwijl iedereen naar de Canadese vlag kijkt. Daarna kan het spel beginnen. Het gaat allemaal erg snel maar het was heel goed te volgen omdat we zo dichtbij zaten. Soms crashte een aantal spelers tegen de omheiningen aan en dat gebeurde dan echt voor onze neus. De wedstrijd was superspannend. Na 3 speelrondes was de stand 4-4 waardoor er een extra tijd kwam. Omdat niemand in de extra tijd scoorde moesten er shoots komen. Uiteindelijk won Kitchener de shoots en ging het hele stadion uit zijn dak. Na de wedstrijd ben ik met Daan nog naar Brass Taps (het café van de uni) geweest om een biertje te drinken met mijn vrienden hier. Dat was erg speciaal en heel gezellig.

Woensdag en donderdag had ik mezelf vrij gegeven. Woensdagochtend heb ik de campus laten zien en ‘s middags zijn we met zijn allen naar Toronto gegaan. Het regende helaas dus zijn we ons gaan vermaken in het Eaton Centre, een mega grote en mooie mall in Toronto. Daar heb ik nog laarsjes kunnen scoren en een mooie jas. Donderdagochtend zijn we met de ferry naar de Toronto Islands gegaan waar je het perfecte uitzicht hebt op de skyline van Toronto. Daarna zijn we naar de St Lawrence Market gegaan, een grote Farmers Market waar je van alles kunt krijgen, van eten tot winterkleding tot 100 soorten thee. Als hoogtepunt zijn we de CN-Tower ingegaan. De lift omhoog ging ontzettend snel en boven heb je een 360 graden uitzicht over Toronto. Er is ook een stukje glazen vloer waar je honderden meters naar beneden kunt kijken. Het is heel raar om daarop te gaan staan. Je weet dat er niks kan gebeuren maar toch huivert je lichaam even als je die stap zet. Vooral onze helden Gijs en papa hadden hier last van ;). Toen we weer veilig beneden waren zijn we weer richting Guelph gegaan. 's Avonds lekker ribs gegeten in Guelph samen met Christianne. Na het eten hebben we Chris thuis afgezet en hebben Daan en Gijs hun eerste stinkdier gezien. Al de hele week waren ze aan het hopen er een te zien en de laatste avond werd deze wens in vervulling gebracht. Daarna was het alweer tijd om afscheid te nemen van papa en mama. Dit viel me zwaarder dan verwacht en ik vond het echt onwijs klote. Vrijdagochtend moest ik ook afscheid nemen van mijn broertjes en dat was ook helemaal niet leuk. Maar terugkijkend op de week heb ik er onwijs van genoten.

Meteen nadat ik afscheid had genomen van mijn familie ben ik in de auto gestapt om een weekend naar te kanoën in Killarney Provincial Park. Een van de dingen die zo graag wilde doen in Canada was een meerdaagse kanotocht maken. Deze kanotocht, georganiseerd door de Outdoors Club, was de laatste van het seizoen. Christianne, ik en 3 andere vrienden hadden ons opgegeven voor deze trip en om 7 uur 's ochtends stond ik al klaar om te gaan. Killarney is zo'n 6 uur rijden naar het noorden dus het was een lange zit. Christianne was de chauffeur van onze auto en heeft ons allemaal veilig naar Killarney weten te brengen. De kanotocht was geweldig. Vrijdag moesten we een flink stuk afleggen met al onze baggage en al ons eten nog in de kano's. Na een paar uur kwamen we eindelijk aan op de kampeerplek. Het was ondertussen al donker geworden dus we begonnen snel met het opbouwen van ons kamp. De helft ging onze 2 tenten opzetten en de andere helft ging hout zoeken voor het kampvuur. Daarna hebben we een simpele maaltijd gemaakt op het kampvuur, dat smaakte zo heerlijk. We hadden vrijwel niks bij ons dus de natuur werd voor ongeveer alles gebruikt. In Killarney leven veel zwarte beren dus na het eten moest iedereen zijn handen wassen zodat we geen sporen van eten achter konden laten. Al het eten werd in een tas gedaan en aan een hoge boom gehangen zodat de beren er moeilijk bij zouden komen. Zaterdag werden we veel te laat wakker waardoor we snel wat eten naar binnen werkten en in de kano's gingen. Vrij snel kwam onze eerste portage, waarbij je je kano over het land moet tillen van het ene naar het andere meer. Daarna konden we weer een lang stuk kanoën in de geweldige natuur van Killarney: grote rotsen en grote meren, veel bossen en nergens mensen te bekennen. Aan het einde van het meer stond er een tweede portage op de planning. Deze namen Christianne en ik voor onze rekening. Normaal gesproken is 1,7 km niet ver, maar in de bossen met een kano op je schouders is dat wel een ander verhaal. Hoe dan ook, het was zwaar maar ontzettend gaaf. Je voelt je echt machtig als je zo'n groot ding op je schouders tilt. Zie mijn foto's voor het bewijs! We hebben die dag ook nog een stuk in het moeras gekanood, iets waar ik in het begin niet echt over te spreken was maar wat uiteindelijk toch een hoop lol met zich meebracht. We kwamen nog voor het donker aan bij onze kampeerplaats en iedereen ging meteen hout zoeken voor het vuur. Ik heb voor het eerst hout gehakt en dat was echt lachen. Het kostte veel meer moeite dan ik dacht! De avond was ontzettend leuk, met zijn allen rond het kampvuur met marshmallows, drank en een gitaar. De sterrenhemel is in Killarney onvoorstelbaar mooi. Er zijn zoveel sterren omdat het er pikdonker is. De nachten waren totaal niet koud ondanks dat het vroor. Lekker in mijn -7 slaapzak metnog 10 lagen aan in een te krappe tent was eerder zweten geblazen!Zondag hebben we eerst heel relaxt ontbeten en hebben een aantal mensen een duik genomen. Ik was dit keer verstandig en ben er niet in gegaan (goed hè mam!). Daarna zijn we op ons dooie gemak richting de auto's gekanood. Het was superzonnig en strakblauw dus het was echt genieten in die kano's.

Deze week was het meteen weer knallen omdat ik veel achterstand had opgelopen. Dit weekend blijf ik (voor het eerst sinds half september) een weekend in Guelph dus dan heb ik mooi de tijd om alles weer in te halen. Morgen gaan we met een hele groep mensen naar een ijshockeywedstrijd van Guelph Storms. Daar heb ik onwijs veel zin in. En volgende week donderdag t/m dinsdag ga ik naar Washington en New York met Christianne en twee Deense vriendinnen. Ik mag dus niet klagen!

Ik vind het superleuk om te horen hoe het met jullie in Nederland gaat, dus schroom niet om me een mailtje te sturen! Zou het heel leuk vinden om wat van jullie te horen.

Tot over 3 maanden!