The story continues: de laatste 1,5 maand in Guelph
G'day mate,
Afgelopen weekend heb ik een spoedcursus gehad in verschillende talen en nu kan ik iets zeggen in Zweeds, Deens, Australisch, Spaans noem het maar op. Nu mijn exchange er zo goed als op zit vind ik het wel zo leuk om een beetje de taal te spreken van mijn nieuwe vrienden.
Op het moment dat ik dit schrijf staan mijn koffers al bij de deur en is mijn kamer weer een saaie kale ruimte. Na 3,5 maand in Guelph gewoond te hebben zit het er voor mij op. Over een uurtje neem ik de bus naar Toronto en daar begint dan deel 2.0: reizen met Bram! Heb er veel zin in maar het is tegelijk heel dubbel omdat ik al mijn vrienden moet gaan missen en niet eens weet of ik ze ooit nog ga zien. Dit wordt waarschijnlijk ook het laatste stuk op mijn blog, ik ga het proberen kort te houden.
Een dikke maand geleden ben ik met Christianne, Mette Marie en Signe een lang weekend naar Washington en New York gegaan. De busreis was lang maar Chris en ik presteerden het wel om de douane aan de USA grens aan het lachen te maken. Een blessing moment wat ik waarschijnlijk nooit meer mee ga maken. In Washington hebben we vooral monumenten bekeken; de stad staat er vol mee. Het was heerlijk weer dus we konden lekker in onze t shirts rondwandelen. Het Capitool was voor mij het hoogtepunt, ontzettend indrukwekkend en erg mooi. De beveiliging was superstreng en je mocht nog niet eens een boterham mee naar binnen nemen. Chris had messen mee en dat zorgde nog voor wat hilariteit, ze ziet er zo lief uit maar ondertussen...
Op zaterdag hebben we de bus genomen naar New York. Om 10 uur kwamen we aan in het hostel en om 12 uur stonden we te partyen in een club samen met mensen van het hostel. We kregen de hele avond gratis drank van het hostel, ik weet nog steeds niet waarom. Het was een avond om nooit te vergeten, mede dankzij Christianne en Signe, die allebei op jacht waren naar een zwarte jongen om mee te zoenen. De volgende ochtend zijn we redelijk op tijd uit bed gegaan om de stad te bekijken. 's Avonds zijn we naar Mary Poppins gegaan. Daarna viel iedereen zowat dood neer. De dag erna zijn we vooral gaan shoppen en heb ik nog een neuspiercing laten zetten (waar de meningen over verdeeld zijn..). Net voordat we wilden gaan werd Signes portemonnee gejat. Echt heel irritant maar gelukkig was haar paspoort er nog wel en was er nog tijd om aangifte te doen. Dinsdag kwam ik totaal gebroken thuis en een uur later moest ik een toets maken. Toen ik 14 uit 15 scoorde vrat ik bijna mijn schoen op.
Een weekend later zijn we naar het Canadian Aboriginal Festival gegaan in Toronto. Er was een grote pow wow (soort indianendans) en iedereen was traditioneel gekleed. Er waren ook kraampjes met beren en vossenvellen en allerlei indianendingen. Het was leuk om er geweest te zijn en iets meer van de native Canadian culture te zien, maar een echt hoogtepunt was het niet.
Weer een weekje later ben ik voor de tweede keer naar mijn Canadese vriendin Kate geweest. Ben weer lekker vertroeteld door haar moeder en heb weer paard gereden. Ik ben ook nog wezen bowlen met een kleine bal en 6 kegels, dat had ik nog nooit gedaan. Er was ook een lichtfestival, een soort van lichtparade door de stad met allemaal kerstverlichting. Verder het weekend lekker rustig aan gedaan en in de buitenlucht geweest.
Het weekend daarna was het eindelijk tijd voor onze Sinterklaasavond. Linda, Chris en ik hadden iedereen uitgenodigd om samen Sinterklaas te vieren en het was een groot succes. Iedereen was gekomen en had iets lekkers te eten gemaakt. We hadden dus een groot buffet uit allerlei verschillende landen. Linda was onze Sint en Chris en ik waren Pieten. Het feit dat we zwart waren begreep werd totaal niet begrepen dus daarom hebben we ze ook maar meteen een lesje Sinterklaas gegeven en verteld dat we zo zwart waren van de schoorstenen ;). Chris had een mooi gedicht gemaakt voor de hele groep en dat vond iedereen het toppunt van de avond. Verder nog een cadeau ruilspel gedaan waar iedereen ook helemaal in opging. Daarna voor de laatste keer met zijn allen uit in Guelph, wat een feest was dat!
Vorige week zijn we met 10 man naar Blue Mountain gegaan, een skigebied 2 uurtjes verderop. Er lag te weinig sneeuw om te skien maar we hebben ons goed vermaakt. We zijn wezen rodelen op een super lange rodelbaan, wat me echt deed denken aan zomervakantie in Frankrijk. Verder hebben we gesleed op vuilniszakken en lekker rondgewandeld in het dorpje. We zijn ook een dagje naar Wasaga Beach gegaan, een mooi strand aan de Georgian Bay. Toen alle jongens in het water gingen kon ik het natuurlijk niet laten en ben ik er samen met Chris ook in gedoken. Om in het water te gaan moest je eerst door de sneeuw en meteen daarna zag je de ijsblokken in het water drijven. Mijn tenen voelden weer als stompjes, maar het was zeker de moeite waard. De avonden waren het leukste en ik zal ze nooit vergeten. Iedereen danste op stoelen en tafels, we deden allemaal spelletjes en we maakten massa's popcorn. Het was de allerbeste manier om de tijd hier af te sluiten.
De afgelopen 2 dagen bestonden uit pakken en doei zeggen, iets waar ik ontzettend slecht in ben. Ik heb hier zoveel meegemaakt en zoveel mooie mensen leren kennen dat ik het echt heel moeilijk vind om weg te gaan. Tegelijkertijd ben ik ook ontzettend gelukkig. Ik heb alles gedaan wat ik wilde en ik heb me geen moment verveeld. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt die ik zeker nog ga opzoeken en heb overal in de wereld nieuwe logeeradresjes opgedaan. Ik heb ontdekt dat Chris en ik een perfect team zijn, de beste partners in crime, na deze ervaring heb ik er een nieuwe vriendin voor het leven bij! En bovenal ga ik Bram morgen weer zien, waar ik al een paar weken naar uitkijk.
Lieve mensen bedankt voor het lezen van mijn verhalen. Ik ga met al mijn koffers naar de bus en zeg dag tegen mijn leven als een exchange student. Op naar het volgende avontuur!
Jasmijn
The outdoor experience en bezoek!
What's up?
In Canada is alles weer 'back to normal' nu de Appeltjes weer weg zijn. De afgelopen weken zijn lekker druk geweest dus ik kijk nu al uit naar mijn rustige weekend.
3 Weken terug ben ik naar het 1 na grootste oktoberfest in de wereld geweest (althans, dat beweren ze hier). We gingen met een hele groep met de bus naar Kitchener, ongeveer een half uurtje van Guelph. Daar zijn we meteen een kroeg ingedoken voor een pre-drink en om te wachten op onze host, onze vriend Michael. Chris en ik hadden Michael ontmoet tijdens de AIESEC conference en de hele meute mocht bij hem slapen. Het feest was anders dan verwacht, maar we hebben ons goed vermaakt. Iedereen was ontzettend dronken zoals dat hoort op een oktoberfest, de dag erna was ik de enige die zich nog alles herinnerde. Haha! Ik heb trouwens ook een mooie Duitse hoed gescoord, maar heb geen idee meer hoe ik daar aan ben gekomen.
Donderdag de 20e kwamen papa, mama, Daan & Gijs aan in Toronto. Na mijn colleges ben ik zo snel mogelijk naar Toronto te gaan om ze na 2 maanden weer te zien. Het was meteen weer als vanouds. Daan en Gijs maken nog steeds dezelfde grappen, papa heeft nog steeds dezelfde coupe en mama trapt nog steeds in de geintjes van Daan. De eerste avond hebben we alleen wat door Toronto gelopen en niet echt veel gedaan.
Op vrijdagochtend waren we vroeg uit de veren om met de auto naar Algonquin Provincial Park te rijden, het grootste natuurpark van Ontario wat zo'n 3 uur van Toronto ligt. Mama en ik hadden een leuk hostel uitgezocht waarbij we onze eigen cabin hadden en waar we voor het koken etc. naar een grote houten hut moesten. Het was heel wat anders dan het hotel in Toronto maar ook heel leuk om in de natuur in zo'n houten huis zonder al teveel poespas te zitten. Op vrijdag hebben we een kleine wandeling gemaakt naar een waterval en in de avond lekker relaxt in de blokhut gezeten. De dag erna zijn we dieper het park ingereden en hebben we een hike gemaakt die de hele dag in beslag nam. De hoeveelheid wildlife dat we gezien hebben viel tegen: een knagende bever onder het hout was het hoogtepunt. Voor de rest nog een fazant a.k.a. beer (grapje Gijs) gezien en we hebben grijze vogels met de hand gevoerd. We hebben veel beverdammen gezien, soms wel van 1,5 meter hoog. Papa en mama hebben 3 elanden gezien. Daan, Gijs en ik helaas geen een. 's Avonds kon je wolven horen maar we hebben er helaas geen gezien. Op zondag hebben we een iets kortere wandeling gemaakt. Bij deze wandeling waren veel mooie uitzichtpunten en heldere meren om aan te zitten. Onderweg kwamen we ook nog een kleine slang tegen en erg veel chipmunks. Daarna zijn we nog even naar het Algonquin museum gegaan en waar een super mooi uitzichtpunt was. We hebben poutine gegeten (viel wederom tegen) en daarna ben ik achter het stuur gaan zitten om terug naar Guelph te rijden. Super leuk om weer een stukje te mogen rijden!
Maandagochtend was het (eindelijk!) tijd om te shoppen. Achter mijn huis is een grote shopping mall waar ik lekker met mama kon winkelen. Heel leuk jurkje gekocht die ik aan kan doen als ik naar New York ga. Gijs heeft een Ipad gekocht in de Apple winkel omdat die hier een stuk goedkoper zijn. 's Middags moest ik naar mijn college en is de rest naar St. Jacobs gegaan. In dit stadje leven veel mennonieten en amish en ze hebben er zelfs parkeerplaatsen voor paard en wagen. Dinsdag had ik een presentatie en een toets terwijl de rest de Niagara Falls ging bekijken. 's Avonds zijn we naar Kitchener gegaan om een hockeywedstrijd te bekijken. We stonden helemaal vooraan ter hoogte van het ijshockeyveld. Icehockey is hier net zoiets als voetbal in Nederland dus het maakte wel indruk. Voor de wedstrijd wordt (altijd) het volkslied gezongen terwijl iedereen naar de Canadese vlag kijkt. Daarna kan het spel beginnen. Het gaat allemaal erg snel maar het was heel goed te volgen omdat we zo dichtbij zaten. Soms crashte een aantal spelers tegen de omheiningen aan en dat gebeurde dan echt voor onze neus. De wedstrijd was superspannend. Na 3 speelrondes was de stand 4-4 waardoor er een extra tijd kwam. Omdat niemand in de extra tijd scoorde moesten er shoots komen. Uiteindelijk won Kitchener de shoots en ging het hele stadion uit zijn dak. Na de wedstrijd ben ik met Daan nog naar Brass Taps (het café van de uni) geweest om een biertje te drinken met mijn vrienden hier. Dat was erg speciaal en heel gezellig.
Woensdag en donderdag had ik mezelf vrij gegeven. Woensdagochtend heb ik de campus laten zien en ‘s middags zijn we met zijn allen naar Toronto gegaan. Het regende helaas dus zijn we ons gaan vermaken in het Eaton Centre, een mega grote en mooie mall in Toronto. Daar heb ik nog laarsjes kunnen scoren en een mooie jas. Donderdagochtend zijn we met de ferry naar de Toronto Islands gegaan waar je het perfecte uitzicht hebt op de skyline van Toronto. Daarna zijn we naar de St Lawrence Market gegaan, een grote Farmers Market waar je van alles kunt krijgen, van eten tot winterkleding tot 100 soorten thee. Als hoogtepunt zijn we de CN-Tower ingegaan. De lift omhoog ging ontzettend snel en boven heb je een 360 graden uitzicht over Toronto. Er is ook een stukje glazen vloer waar je honderden meters naar beneden kunt kijken. Het is heel raar om daarop te gaan staan. Je weet dat er niks kan gebeuren maar toch huivert je lichaam even als je die stap zet. Vooral onze helden Gijs en papa hadden hier last van ;). Toen we weer veilig beneden waren zijn we weer richting Guelph gegaan. 's Avonds lekker ribs gegeten in Guelph samen met Christianne. Na het eten hebben we Chris thuis afgezet en hebben Daan en Gijs hun eerste stinkdier gezien. Al de hele week waren ze aan het hopen er een te zien en de laatste avond werd deze wens in vervulling gebracht. Daarna was het alweer tijd om afscheid te nemen van papa en mama. Dit viel me zwaarder dan verwacht en ik vond het echt onwijs klote. Vrijdagochtend moest ik ook afscheid nemen van mijn broertjes en dat was ook helemaal niet leuk. Maar terugkijkend op de week heb ik er onwijs van genoten.
Meteen nadat ik afscheid had genomen van mijn familie ben ik in de auto gestapt om een weekend naar te kanoën in Killarney Provincial Park. Een van de dingen die zo graag wilde doen in Canada was een meerdaagse kanotocht maken. Deze kanotocht, georganiseerd door de Outdoors Club, was de laatste van het seizoen. Christianne, ik en 3 andere vrienden hadden ons opgegeven voor deze trip en om 7 uur 's ochtends stond ik al klaar om te gaan. Killarney is zo'n 6 uur rijden naar het noorden dus het was een lange zit. Christianne was de chauffeur van onze auto en heeft ons allemaal veilig naar Killarney weten te brengen. De kanotocht was geweldig. Vrijdag moesten we een flink stuk afleggen met al onze baggage en al ons eten nog in de kano's. Na een paar uur kwamen we eindelijk aan op de kampeerplek. Het was ondertussen al donker geworden dus we begonnen snel met het opbouwen van ons kamp. De helft ging onze 2 tenten opzetten en de andere helft ging hout zoeken voor het kampvuur. Daarna hebben we een simpele maaltijd gemaakt op het kampvuur, dat smaakte zo heerlijk. We hadden vrijwel niks bij ons dus de natuur werd voor ongeveer alles gebruikt. In Killarney leven veel zwarte beren dus na het eten moest iedereen zijn handen wassen zodat we geen sporen van eten achter konden laten. Al het eten werd in een tas gedaan en aan een hoge boom gehangen zodat de beren er moeilijk bij zouden komen. Zaterdag werden we veel te laat wakker waardoor we snel wat eten naar binnen werkten en in de kano's gingen. Vrij snel kwam onze eerste portage, waarbij je je kano over het land moet tillen van het ene naar het andere meer. Daarna konden we weer een lang stuk kanoën in de geweldige natuur van Killarney: grote rotsen en grote meren, veel bossen en nergens mensen te bekennen. Aan het einde van het meer stond er een tweede portage op de planning. Deze namen Christianne en ik voor onze rekening. Normaal gesproken is 1,7 km niet ver, maar in de bossen met een kano op je schouders is dat wel een ander verhaal. Hoe dan ook, het was zwaar maar ontzettend gaaf. Je voelt je echt machtig als je zo'n groot ding op je schouders tilt. Zie mijn foto's voor het bewijs! We hebben die dag ook nog een stuk in het moeras gekanood, iets waar ik in het begin niet echt over te spreken was maar wat uiteindelijk toch een hoop lol met zich meebracht. We kwamen nog voor het donker aan bij onze kampeerplaats en iedereen ging meteen hout zoeken voor het vuur. Ik heb voor het eerst hout gehakt en dat was echt lachen. Het kostte veel meer moeite dan ik dacht! De avond was ontzettend leuk, met zijn allen rond het kampvuur met marshmallows, drank en een gitaar. De sterrenhemel is in Killarney onvoorstelbaar mooi. Er zijn zoveel sterren omdat het er pikdonker is. De nachten waren totaal niet koud ondanks dat het vroor. Lekker in mijn -7 slaapzak metnog 10 lagen aan in een te krappe tent was eerder zweten geblazen!Zondag hebben we eerst heel relaxt ontbeten en hebben een aantal mensen een duik genomen. Ik was dit keer verstandig en ben er niet in gegaan (goed hè mam!). Daarna zijn we op ons dooie gemak richting de auto's gekanood. Het was superzonnig en strakblauw dus het was echt genieten in die kano's.
Deze week was het meteen weer knallen omdat ik veel achterstand had opgelopen. Dit weekend blijf ik (voor het eerst sinds half september) een weekend in Guelph dus dan heb ik mooi de tijd om alles weer in te halen. Morgen gaan we met een hele groep mensen naar een ijshockeywedstrijd van Guelph Storms. Daar heb ik onwijs veel zin in. En volgende week donderdag t/m dinsdag ga ik naar Washington en New York met Christianne en twee Deense vriendinnen. Ik mag dus niet klagen!
Ik vind het superleuk om te horen hoe het met jullie in Nederland gaat, dus schroom niet om me een mailtje te sturen! Zou het heel leuk vinden om wat van jullie te horen.
Tot over 3 maanden!
Homecoming, OARC en Thanksgiving
Hello buddies,
De afgelopen maand is erg druk geweest en ik heb me geen moment hoeven te vervelen. Ik ben ondertussen helemaal gewend aan mijn leventje hier in Canada en ik begin me te beseffen dat de tijd echt vliegt!
Op zaterdag 24 september was het homecoming: de eerste wedstrijd van het football team in het nieuwe collegejaar. Dit is gelijk de leukste wedstrijd van het jaar, omdat alle studenten van tevoren al beginnen met drinken en vervolgens bezopen op de tribune gaan zitten. Goed voorbeeld doet volgen, dus wij als internationalen hebben gewoon vrolijk mee gedaan. Een paar Canadese meisjes organiseerden een pancake ontbijt waar we allemaal voor waren uitgenodigd. Iedereen had drank meegenomen om de ochtend mee te starten, dus terwijl de pancakes werden gebakken werden de eerste biertjes al open getrokken. Ik ben tot de conclusie gekomen dat een bacardi cola als ontbijt niet helemaal mijn ding is; wat was dat smerig zeg! De pannenkoeken waren daarentegen erg lekker (met maple syrup, hmm) en ook de sfeer zat er goed in. Een paar drankjes later werd het tijd om naar de wedstrijd te gaan. De weg erheen was al hilarisch, omdat iedereen al wat drankjes teveel op had en dus ook erg vrolijk was. Het weer was heerlijk dus ook dat mocht de pret niet drukken. De wedstrijd zelf bleek een grote anticlimax te worden. De gryphons (team van Guelph) begonnen goed en stonden met de rust met 10 - 0 voor. Na de rust gaven ze echter alles uit handen en uiteindelijk verloren ze met 10 - 37. Echt belachelijk was dat en tegelijk pijnlijk om te zien. Wat een nederlaag! Na de wedstrijd gingen de feestjes gewoon door. Aan het einde van de avond gingen er nog veel mensen naar een kegger (feestje waar ze een fust bier hebben die leeggedronken moet worden), maar ik had het eigenlijk wel weer gezien en ben verstandig naar mijn bedje gegaan.
Een week later stond er weer een hoogtepunt op het programma: Christianne en ik gingen met AIESEC Guelph naar OARC (Ontario Atlantic Regional Conference) in Ottawa om daar een weekend trainingen te volgen en feestjes te hebben met AIESECers uit heel Ontario en Atlantic. Vrijdagochtend gingen we vol goede moed en met heel veel zin naar de bus die ons naar Ottawa zou brengen. Toen we een gele schoolbus zagen naderen zonk de moed me in mijn schoenen. Die bus ziet er van de buitenkant leuk uit maar is gemaakt voor basisschool kinderen en dus niet bepaald comfortabel. Ottawa is meer dan 6 uur rijden dus ik keek er niet echt naar uit om zo lang in die bus te zitten. Uiteindelijk viel het mee, de reis ging snel en we hadden in de bus al veel nieuwe mensen ontmoet. Toen we aankwamen in het hotel in Ottawa dachten Chris en ik in eerste instantie dat we op het verkeerde continent waren beland: de meerderheid van de mensen op de conferentie was van Chinese afkomst! Tijdens de conferentie heb ik een hele andere kant van de Chinezen gezien dan wat ik gewend was: zowel de eerste als de tweede avond waren er Chinese meisjes aan het overgeven in mijn kamer omdat ze teveel hadden gedronken. Ik heb nog nooit zoveel dronken en dansende Chinezen gezien als in dat weekend. De conferentie was verder zeer geslaagd, het was echt geweldig. Ontzettend veel nieuwe mensen ontmoet die allemaal even aardig en enthousiast waren. Ook heb ik de mensen van AIESEC Guelph veel beter leren kennen. De feestjes waren zo ontzettend leuk, iedereen ging uit zijn dak en niks was te gek. Het enige minpuntje was dat de feestjes om 2 uur al afgelopen waren (hier stopt alles altijd om 2 uur, echt maf). De tweede avond na het feest heb ik mijn eerste poutine geprobeerd. Poutine is een bak met frietjes waar ze jus en kaas overheen gieten. Iedereen hier vind het geweldig maar ik was niet echt zwaar onder de indruk. Het was wel lekker maar het schuldgevoel nadat ik die bak naar binnen had geschoven was veel groter. De trainingen op het OARC weekend waren ook erg leuk en waren erg motiverend om weer actief te worden binnen AIESEC. Het was geweldig om weer zo bezig te zijn met AIESEC. Het was een slopend weekend (rond 4 uur in je bed en om 8 uur weer aan het ontbijt) maar het was het allemaal waard. In de bus terug heb ik hele stukken krom gelegen van het lachen. Chris en hebben de hele weg gekletst met 2 Canadese jongens en omdat we zo moe waren was ons Engels op een uiterst laag niveau. Daardoor begrepen ze 9 van de 10 keer iets anders dan we zeiden. Ik kan het niet echt uitleggen maar het was echt zo erg dat we ons echt moesten schamen. Zie de foto's voor een goede sfeerimpressie van het OARC weekend.
Vorige week was het Thanksgiving weekend en ik was uitgenodigd door Kate, een Canadese vriendin die ik heb leren kennen via Rianne, om een weekend mee te komen naar haar familie. Ik ben echt een onwijze geluksvogel want Kate woont in Bruce Peninsula, een groot natuurgebied op ongeveer 2 uur rijden van Guelph. Het weer voor het weekend was ook nog eens super, 24 graden met zon en een strakblauwe lucht. Vrijdagavond gingen Kate, haar vriend Lucas en ik met de auto naar haar familie. Ik werd met open armen ontvangen door haar familie en ik voelde me meteen op mijn gemak. Haar moeder Jody had eten voor ons klaargemaakt en het was heerlijk om weer even in een soort familiesetting te zijn en een moeder te hebben die voor je kookt en voor je zorgt. Ik had ook een eigen kamer met een groot 2 persoonsbed en een eigen badkamer dus dat was zeker niet verkeerd. Op zaterdagochtend zijn Lucas en ik naar de manege gegaan waar het paard van Kate staat. Ik mocht ook een stukje rijden en dat was heel leuk omdat ik nog nooit op een paard had gezeten. In de middag gingen we met de hele familie naar Balmy Beach, een supermooi zandstrand aan Lake Huron. Het was daar ontzettend mooi. Lake Huron is zo groot dat het lijkt of je aan zee bent. De bomen zijn daarnaast in alle herfstkleuren wat een prachtig gezicht is. Ik kon het natuurlijk niet laten om een duik te nemen en gelukkig werd ik vergezeld door Kate. Het water had echt de temperatuur van de Noordzee in de winter, suuuuuuper koud dus. Maar omdat het buiten 24 graden was waren we ook zo weer opgedroogd. Op zondag heb ik lekker uitgeslapen en ben ik daarna met Kate gaan winkelen. Om 2 uur waren we terug in huis omdat we die middag het Thanksgiving diner zouden hebben. Jody had heel veel gekookt, met als kers op de taart natuurlijk een kalkoen. We hebben lekker gesmuld en ik vond het heel speciaal dat ik erbij mocht zijn, omdat het echt zo'n familieding is net als kerst. Na het eten mocht ik met de vader van Kate mee op de motor om een stuk door Bruce Peninsula te rijden. Dat was echt heel gaaf. Het weer was super, de bomen hadden alle kleuren en de landschappen waren schitterend. We hebben meer dan 2 uur rondgereden en haar vader heeft me alle mooie plekken van het gebied laten zien. Dat zal ik echt nooit meer vergeten. Toen we terug kwamen heeft het broertje van Kate voor mij en Lucas een Elvis Presley optreden gedaan. Lachlan is verstandelijk gehandicapt en een groot fan van Elvis. Hij wilde zo graag voor mij optreden en hij had de hele middag geoefend. Hij was helemaal verkleed als Elvis en hij ging er helemaal in op. Was echt leuk om te zien. 's Avonds zijn we naar de buren van Kate gegaan om daar nog even gezellig buiten te zitten. De buurvrouw geeft iedere avond eten aan wasberen dus iedere avond hebben zij wasberen in de tuin die om eten komen schooien. Ik heb de wasberen eten gevoerd en ze kwamen ontzettend dichtbij. Die beesten zijn echt supermooi en ook heel leuk om naar te kijken. Het was een hele geslaagde avond en de wasberen maakten het extra speciaal. Maandag heeft Kate me meegenomen op een watervallen tour. We hebben de 4 grootste watervallen van de omgeving bezocht en we zijn naar een mooi stuk strand geweest. Dat was echt het ultieme vakantiegevoel, lekker klimmen in de bossen met een t shirtje en een korte broek. De watervallen waren echt indrukwekkend en lagen steeds midden in de bossen (in tegenstelling tot de Niagara Falls, die zo toeristisch zijn als maar zijn kan). 's Avonds zijn we na het eten weer richting Guelph vertrokken. Ik ben zo blij dat ik mee ben gegaan naar Kate, haar familie is zo lief en ze hebben me zo liefdevol ontvangen. Haar ouders hebben me uitgenodigd om nog eens terug te komen in de winter en ik ga zeker proberen dat te doen.
Naast al deze leuke weekendtripjes moet ik natuurlijk ook gewoon studeren. Het studeren komt me nu een beetje de neus uit omdat je hier gigantisch veel moet inleveren. Het doet me echt denken aan de middelbare school! Iedere dag zit ik in de bieb om al mijn assignments te schrijven en ik had gister 4 (!) groepsafspraken voor groepswerk. De doordeweekse dagen zijn dus best pittig en ik moet echt veel doen om alles op tijd af te krijgen. Deze week had ik ook nog eens midterms dus ik had deze week haast geen sociaal leven meer. De komende weken zijn iets rustiger, maar omdat papa, mama, Gijs en Daan donderdag komen moet ik zorgen dat ik alles al eerder af heb.
Over 2 uurtjes ga ik richting het Oktoberfest in Kitchener. Dit is het grootste Oktoberfest na Munchen (tenminste dat beweren ze hier bij hoog en laag). We gaan met een groep van zo'n 10 internationalen en het beloofd heel leuk te worden. Slaapplaatsen zijn geregeld dus we hoeven morgen pas weer terug te komen. Heb er zin in!
Tot snel!
Groetjes
Guelph, introductie en eerste colleges
Hallo allemaal!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat op deze blog heb geschreven, dus tijd voor een update! Ik heb nu mijn eerste week met colleges erop zitten en het 'normale' leven is weer begonnen.
De introductieweek van 2 weken geleden was leuk maar anders dan in Wageningen of Tilburg. Er zijn hier duizenden activiteiten maar je bent nergens verplicht om heen te gaan. Veel van de activiteiten zijn ook behoorlijk saai en daar gaat dus niemand heen. Ook was de introductieweek 'dry', wat betekent dat we geen alcohol mochten drinken. Dat zou je in Nederland niet hoeven proberen! Maar ook hier had iedereen er schijt aan want iedereen had gewoon drank, het werd alleen niet in het openbaar opgedronken. De pep rally op zaterdag en de football match op zondag waren de hoogtepunten van de introductie. Voor de rest was er nog een leuke dansavond met verschillende culturen waar ik me goed heb vermaakt. Er waren allemaal mensen van over de hele wereld die hun eigen dansmanieren aan ons wilden leren. In de avond was er altijd wel iemand die zijn huis open stelde voor een leuk feestje. We hadden daardoor iedere avond feestjes met een groep internationalen bij iemand thuis. Ik heb al super veel nieuwe mensen leren kennen van over de hele wereld! Echt ongelooflijk hoe snel dat gaat. Wat me wel opvalt is dat de groep waar ik nu mee omga voor het grootste deel bestaat uit mensen uit westerse landen. Veel Australiers, Engelsen, Denen maar bijvoorbeeld geen Chinezen! Best jammer maar ik hoop dat daar nog verandering in komt gedurende het semester.
Op donderdag begonnen de colleges (ja echt een aparte dag om je colleges te laten beginnen, maar oke). Ik had besloten om wat meer vakken te volgen dan nodig zodat ik in de eerste week nog wat vakken kon switchen. Ik ben blij dat ik dit gedaan heb want mijn leukste 2 vakken zijn de vakken die ik in eerste instantie niet zou volgen. Ik heb hier 5 vakken die ik moet afronden in 12 weken, dus het wordt een pittige tijd. Mijn rooster is gelukkig ideaal, ik heb vrijdag vrij en hoef op maandag pas half 3 weer te beginnen. Dit geeft me mooi de tijd om wat tripjes te ondernemen in het weekend! De manier van studeren in Guelph is wel heel anders dan in Wageningen. Ik heb hier megaveel tussentoetsen en essays die ik moet inleveren gedurende de periode. Maar 3 van de 5 vakken die ik volg hebben een tentamen en dit tentamen telt max. 30% mee. Je moet hier gedurende de periode dus veel harder werken dan in Wageningen. Dat is even wennen maar ik heb er wel vertrouwen in dat het goed komt. Iedereen is hier trouwens ook veel stiller inde les. Niemand praat met elkaar en iedereen zit druk te pennen of te typen op een laptop. Ook een pauze tijdens een college kennen ze hier niet. Ik heb een vak van 3 uur achter elkaar en die man gaf ons alleen 3 minuten om naar de wc te gaan! De leukste vakken die ik volg heten Global Environmental Change en Corporate Social Responsibility. De vakken zijn heel interactief en dat spreekt me wel aan. De andere vakken die ik volg zijn ook leuk maar niet de moeite waard om allemaal op te noemen.
Waar ik ook heel blij mee ben is het zwembad van de universiteit! Het is zo mooi en groot en als ik wil zwemmen heb ik altijd een baan voor me alleen. Ideaal. Verder heb ik twee jongens ontmoet die ook zwemmen, eentje uit Saoedi Arabie en eentje uit Canada. Het plan is om samen te gaan trainen en daar ben ik heel blij mee! Verder ga ik iedere week naar Zumba met een groep meiden waar we veel mee doen. Zumba hier is erg leuk en veel beter dan in Wageningen. Het gaat veel sneller en het is ook wat zwaarder. Ik ben ook van plan om wat andere sporten uit te proberen maar daar heb ik de tijd nog niet voor gehad.
Nu ik hier alweer 2,5 week zit is alles wat meer gewend. Ik heb trouwens een fiets gekocht waar ik super blij mee ben. Op tijd komen is niet mijn sterkste kant en met de fiets ben ik 10 x sneller dan lopend. Daarnaast zitten alle internationalen zitten aan de andere kant van de campus en nu kan ik gewoon fietsend naar iedereen toe. Verder ben ik van plan lid te worden bij AIESEC Guelph, dit is de studentenorganisatie waar ik ook al actief voor was in Wageningen. Er is over 2 weken een AIESEC congres in Ottawa en daar mag ik mee naartoe! Die congressen zijn geniaal dus ik kijk er nu al heel erg naar uit om daarheen te gaan. Daarnaast is AIESEC de ideale manier om in contact te komen met Canadezen. Op dit moment ga ik alleenom met internationalen in Guelphen is de enige Canadees die ik wat beter ken mijn huisgenootje Erica.
Er zijn hier in Guelph verschillende dingen die me echt opvallen. Ik zal daarvan een aantal met jullie delen:
- De auto's die hier rondrijden zijn super groot. Ik heb 1x een volkswagen golf gezien maar voor de rest rijdt iedereen in een SUV, truck of ander bakbeest. Ook de huizen zijn veel groter.
- De vrachtwagens die hier rijden hebben allemaal een dikke neus aan de voorkant! Ze zien er heel vet uit en ze hebben van die grote uitlaatpijpen die boven de wagen uitkomen. Ze doen me denken aan Bassie en Adriaan in reis door Amerika! Ik heb ze nog nooit gezien in Europa.
- 's Avonds lopen hier skunks (stinkdieren) buiten. Van een afstandje zien ze er schattig uit maar als je dichterbij komt zijn ze best vies. Ik heb gehoord dat je ver van huis bent als die beesten hun geur afgeven, dus ik probeer er zo ver mogelijk vandaan te blijven. Ik heb al 2x gehad dat er eentje snel voor mijn fiets glipte, dat was echt eng!
- De kledij van de Canadese meisjes als ze uitgaan is anders dan in Nederland! Alsik hier in een bh en een shortpants uit zou gaan zou het niemand opvallen. Al die Canadezen zijn super schaars gekleed en de meeste dansen ook nogal... apart. Daarbij komt dat obesitas hier een groter probleem is dan in Nederland. Deze combinatie maakt het niet altijd aangenaam om naar te kijken.
- De porties in de supermarkt zijn vaak veel groter dan in Nederland! IJs wordt verkocht in 5 liter pakken en de kleinste fles ketchup is 2x zo groot als eentje thuis. Het eten in de supermarkt is ook een stuk duurder dan in Nederland. Uit eten gaan is daarentegen weer super goedkoop. Voor omgerekend 10 euro heb je een lekkere maaltijd en iets te drinken. Daarbij doen ze in de restaurants vaak refills, wat betekent dat ze je glas (gratis) volschenken als het leeg is. Het is hier ook heel normaal om een 'container' te vragen, een bakje om het eten wat je niet op kunt mee naar huis te nemen.
- De Canadezen zijn erg vriendelijk. Iedereen wil je altijd helpen en iedereen vindt het leuk om iets te horen over Nederland.
Er zijn verder nog heel veel dingen gebeurd maar het is gewoon teveel om allemaal op te schrijven. Ik heb nog een keer naar Niagara Falls geweest met alle internationalen wat heel leuk was. Ook gaan we iedere dinsdag naar de pubquiz op de uni. Coctails zijn daarmaar 4 dollar en megagroot!! Gister heb ik geholpen het wereldrecord voedselpakketten inpakken te verbreken. We hebben in een uur 151.000 voedselpakketten gemaakt die worden verstuurd naar ondervoede kinderen in Afrika.
Zoals jullie horen gaat het hier hardstikke goed met mij. Ik vind het ook heel leuk om te horen hoe alles gaat in Nederland, dus schroom niet om een mailtje te sturen met hoe het daar gaat! Zou ik heel leuk vinden! Verder is mijn skypenaam jasmijn.appels1 . Voeg toe voeg toe!
Tot snel!
Hello Canada!
Hallo allemaal,
Het isalweer anderhalve week geleden dat ik ben aangekomen op mijn plaats van bestemming voor het komende half jaar: Canada! Ik heb al erg veel gezien en het land heeft me al meerdere keren verbaasd.
Vrijdag 26 augustus begon voor Christianne en mij het grote avontuur. 's Ochtens heeel vroeg moest ik afscheid nemen van papa, mama en Bram. Het was lastig om ze gedag te zeggen voor zo'n lange tijd, daar had ik het wel even moeilijk mee. De vlucht ging prima. We moesten 5 uur wachten in Londen maar dat was voorbij voordat we er erg in hadden. In Londen gingen we in zo'n heel groot vliegtuig waarbij iedereen een videoscherm en een dekentje heeft! Ik wist niet eens dat dat bestond dus het was een hele nieuwe ervaring om in zo'n groot en luxe vliegtuig te zitten.
Na 8 uur vliegen kwamen we aan op onze plaats van bestemming, Toronto. Wat een mooie stad is dat! Ondanks dat ons hostel nogal krakkemikkig was hebben we 3 hele leuke dagen gehad. De eerste dag hebben we alleen wat gegeten en zijn daarna meteen gaan slapen. De tweede dag waren Chris en ik van plan om de CN-Tower te beklimmen (de hoogste toren in de skyline van Toronto). Deze toren ligt vlak naast het baseball stadion en toen we er eindelijk waren zagen we dat er die middag ook een baseball wedstrijd was. Change of plan: we zouden naar de baseball game gaan. Erg leuk om een keer mee te maken. Chris en ik hadden beide geen kennis van baseball dus het duurde even voordat we de essentie van het spel in de gaten hadden. Na de baseball game zijn we naar een klein eiland gegaan waar je een fantastisch uitzicht hebt op de skyline van Toronto. We hebben daar wat gewandeld en zijn er wat gaan eten, wachtend op de ondergaande zon. Toen de zon eenmaal weg was hadden we eerste rangs plekken voor Toronto by night! Dat was echt genieten zo mooi. 's Avonds stond een avondje stappen in Toronto op de planning. Chris en ik hadden nog steeds last van onze jetlag maar we hadden al onze energie bij elkaar geraapt en vertrokken vol goede moed in onze mooie kleren richting het uitgaanscentrum. Eenmaal aangekomen realiseerden we ons dat we helemaal geen ID bij ons hadden, iets dat hier essentieel is om ergens binnen te komen. Dus na een cola light in een donkere kroeg dropen wij maar weer af richting ons hostel... Haha dat was wel balen maar we konden er ook wel om lachen. Zondag was onze laatste dag Toronto. 's Ochtends gingen we naar Kensington Market, een markt in een soort van hippiebuurt waar mensen spullen in hun tuin hadden gestald. Het was een erg kleurige markt en we keken onze ogen uit. In de middag zijn we richting een festival gegaan dat dicht bij ons hostel lag. Er waren allemaal straatoptredens en heel veel tentjes waar je eten kon halen. Aan het eind van de middag was het tijd om te vertrekken naar onze volgende bestemming, de Niagara Falls!
De bus die ons naar Niagara bracht dropte ons op een hele stille plek waar niks te beleven was. We pakten de eerste bus richtin Niagara Falls. Deze bus reed wel een heel stuk om, maar het was goedkoper dan een taxi. Uiteindelijk bleek het een goede keus te zijn geweest om met deze bus te gaan. Iedere zondagavond is er om 10 uur vuurwerk boven de Niagara Falls, en onze buschauffeuze wilde ons een 'private tour' geven. Ze stopte haar bus een aantal keren zodat wij naar het vuurwerk konden kijken en foto's konden maken. Uiteindelijk heeft ze ons voor het hostel afgezet, ook al lag ons hostel niet op haar route. Dat was echt heel tof! Ons hostel in Niagara was 100x beter dan in Toronto. De eigenaar (Patrick, een grote vent met haar tot op zijn rug) bakt iedere ochtend blackberry muffins voor alle gasten. De sfeer in dit hostel was veel beter en binnen de kortste tijd hadden Chris en ik veel nieuwe mensen ontmoet. Maandagochtend gingen we met een groep van het hostel mee naar Niagara-on-the-Lake. We dachten dat we daar een mooie wandeling gingen maken, maar het plan van wat anderen was om mee te gaan op een jetboat. Deze open boot gaat over de Niagara rivier en moet door verschillende stromingen heen. Hij ziet eruit als een soort hovercraft, hij gaat supersnel en hij gaat alle kanten op. Dat was echt supervet, het gaf een ontzettende adrenalinekick. De tweede dag hebben we een hike gedaan waarbij we mooi konden uitkijken op de Niagara River. Ook zijn we aan boord gegaan van 'the maid of the mist', de boot die heel dicht bij de Niagara Falls komt. We waren echt super onder de indruk en we hebben met onze big smiles aan de kapitein gevraagd of we nog een keer mee mochten. Dat was oke, dus we hebben gewoon nog een rondje langs de watervallen meegepakt. De Niagara Falls zijn trouwens super toeristisch. Direct naast de watervallen loopt een straat en als je die oversteekt kom je in een soort mini Las Vegas. Echt absurd dat zo'n stukje natuur is uitgebuit tot een soort volwassenen speeltuin.
Woensdagochtend moesten we vroeg op om naar onze eindbestemming Guelph te gaan. Dit is de plek waar ik de komende vier maanden ga studeren. Toen we aankwamen heb ik mijn sleutel opgehaald en ben richting mijn nieuwe kamer gaan lopen. Ongeveer halverwege ben ik de weg compleet kwijtgeraakt, waardoor ik meer dan een uur met mijn megakoffer door Guelph heb gelopen. Toen ik het eindelijk had gevonden stopte er een mevrouw in haar auto om me een lift aan te bieden. Die laatste 50 meter heb ik dus niet meer hoeven lopen. Bless her! In de middagheb ik met Chriswat overlevingsspullen gekocht zoals een dekbed en een laken. We hebben ook nog even over de campus gelopen, en ik kan je vertellen dat het echt stukken groter is dan in Wageningen! Er zijn ook allemaal eetmogelijkheden op de campus en het is hier heel normaal om op de campus te wonen. Donderdag begon de START International, de introductie voor internationalen. Er waren ontzettend veel nationaliteiten en het was ook leuk om met zoveel verschillende mensen op een plek te zitten. Tijdens deze introductiedagen heb ik heel veel nieuwe mensen leren kennen die hier ook een semester of langer gaan studeren. Zaterdag begon de O-week, de algemene introductieweek. Zondag heb ik meegedaan aan de pep rally, iets wat hier een grote gebeurtenis is. Tijdens deze rally vertegenwoordig je je eigen residence in het football stadion van de universiteit. Iedere residence doet als groep een dans op het veld en dit gaat gepaard met veel gegil, geschreeuw en gejuich. Dit was ook de eerste keer dat ik cheerleaders hun optreden heb zien doen. De pep rally was heel leuk en heel Amerikaans. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt, het leek even alsof we in zo'n high school film zaten. Vandaag was de eerste football match van het seizoen. Wederom wist ik de regels niet, dus opnieuw heb ik mensen moeten vragen waar het spel nu eigenlijk om draait. Iedereen was in de kleuren van het Guelph team gekleed en er was een leuke sfeer, ondanks dat we verloren hebben. Vanmiddag is mijn huisgenootje aangekomen en daar ben ik heel blij mee. Ik woon in een supergroot kaal huis en ik vond het maar niks om daar in mijn eentje te zitten. Mijn huisgenoot is gelukkig heel aardig dus ik denk dat we een leuke tijd gaan hebben hier!
De komende dagen is het nog O-week en donderdag begin ik met de eerste colleges. Ik ben benieuwd hoe het zal zijn om op deze grote campus mijn weg te vinden. Binnenkort zal ik weer schrijven hoe het me verder vergaat hier! Voor nu ga ik lekker slapen!
Liefs,
Jasmijn